Standesamt

Gelesen von Matthias Zech:

 

Neilich uff de Gemänerie, änner vor mir zu de Standesbeamtin:
– Guten Tach, ich hoff, ich bin do richtisch bei Ihne.
– Ja um was geht’s dann, wie kann ich Ihne helfe?
– Ja, also, ich, ich, also ich mecht gern mei Gebortsdatum ännere losse.
– Ihr Geburtsdatum? Ja des geht net.
– Wieso geht des net?
– Also Sie määnen, Ihr eichenes Geburtsdatum, also der Daach, wo Sie gebore worre sin?
– Ja genau, mei eichenes Gebortsdatum.
– Ja des geht net. Des hemmer noch nie ghatt.
– Warum geht des dann net? Sie änneren doch ach uff Wunsch den Gebortsname, wann änner Schweinerüssel odder Geierfurz hääßt, odder?
– Also Geierfurz, des hämmer werklich noch nie ghatt, hääßen Sie so?
– Nä, so en Quatsch, ich hääß Queck, Karl Queck, ganz ääfach, wie die Quecke im Gaade, un desdeweche bin ich jo ach net kumme, ich will mei Gebortsdatum ännere losse, norre des Datum.
– Ja soll ich se 20 Joohr jinger mache, odder was?
– Nää, nää, Sie hen mich vellich falsch verstanne: Grad um ään Daach frieher odder speeder, was halt billicher is, also eichentlich det sich’s norre um e paar Minudde dreehe, mei Mudder hot mer gsaacht, dasses korz nooch Middernacht war, ’s hett halt nimme gelangt fer vor de zwelfe, obwohl ich mich doch so gedummelt hett, fer uff die Welt se kumme.
– Ja Herr Queck, warum sin se dann net zufriede mit dem Datum, des is doch e ganz normales Datum, seh ich do in meim Kompjuder, de 13. Februar 1963 in Speyer, do sin doch Dausende annere ach gebore un machen net so e Gedings. Wie kummen se dann zu so me ausgfallene Wunsch?
– Ja grad desdeweeche, weil’s die 13 is, des is doch e Uuglickszahl, des is doch bekannt. Un ich denk, wann iwweral immeinm Pass, bei de Versicherunge, de Krankekass un im Testament stehe dut, dass ich amme annere Daach gebore bin, hett ich ääfach wennicher Pech un määh Glick, so wie mein Nochber, der is am 5. Februar im selwe Johr gebore wie ich, un der hot en Chef, wu en gut leide kann, e Fraa, wu gut koche duut und Kinner, wu em net uff de Nas rumdanzen, un letschdie Woch hotter sogar 4 Richtische im Lotto ghat, un do hab ich mer halt gsaacht, des kann doch net so schwierig sei, des klänne Datum e bisselsche zu verschiewe.
– Also Herr Queck, des dut mer jetz werklich lääd, des is en absoluter Präzedenzfall, wu noch nie do war, des muss de Chef entscheide, un der is erscht widder iwwermorche ab 13.00 Uhr zu erreiche.
– Alla gut, dann kumm ich halt noch emool. Alla dann, bis iwwermorche. Widdersehn!
– Widdersehn, Herr Queck. Halt, noch was, Herr Queck, heren se, bringen se uff jeden Fall e eidesstattlischie, nodariellie Erklärung vun ihre Mudder mit, dasse in denne Daache doomols total uuzurechnungsfähig war, odder vum Vadder, dasser sich bei de Aameldung im Datum gedeischt hot, vielleicht warer jo noch e bissel alkoholbeeiträchdicht vum Feiere. Odder noch besser: Vun de Hebbamm, dass ihr Uhr falsch gange is. Alla dann! – Odder, Herr Queck, Herr Queck, am allerbeschde: Vum doomoolische Standesbeamte in Speyer, dasser sich beim Eitraache ääfach aus Versehe verschriwwe hot. Gell, net vergesse! Ach unn, Herr Queck, bassen se uff, dass nix bassiert, iwwermorsche, des is de 13., unnen Freidaach dezu. – De nächschde bitte.

 

Matthias Zech, 2015